Wortal dla architektów wnętrz i miłośników designu

Oto kolejny wywiad z cyklu 'Rozmowy z architektem'. W tym projekcie odbywać się będą krótkie wywiady z polskimi architektami i architektami wnętrz. Nasi goście opowiadają o swoich pierwszych projektach, przełomowych realizacjach w karierze, marzeniach i planach na przyszłość. 

Kolejny wywiad to rozmowa z arch. Jackiem Trycem.

Rozmowa z arch. Jackiem Trycem

•  Dlaczego architektura? Co skłoniło Pana do wybory tego zawodu?

Od dzieciństwa pociągało mnie tworzenie rozmaitych form przestrzennych. Objawiało się to w modelarstwie kartonowym, origami, wszelkiego rodzaju wycinankach. Ten pociąg do papieru pozostał mi zresztą do dzisiaj. W liceum zacząłem rysować. Wybór architektury jako drogi rozwoju zawodowego wiązał się z moimi humanistycznymi zainteresowaniami. Zajęcia z historii, psychologii, filozofii, malarstwo, rzeźba – nie są raczej kojarzone z politechniką. Mimo to są one w moim mniemaniu bardzo podstawowymi narzędziami w pracy architekta, ponieważ bardzo poszerzają zdolności rozumienia otaczającej nas rzeczywistości, a to jest w pracy opartej na kontakcie z drugim człowiekiem po prostu niezbędne.

 •  Projekt – przełom. Która z realizacji nadała rozpędu Pańskiej karierze?

Takich projektów było kilka, każdy na różnych etapach mojego rozwoju zawodowego. Pierwszy z nich – to projekt studencki, który otrzymał wyróżnienie w konkursie organizowanym przez producenta wyposażenia wnętrz. Udział w tej inicjatywie pozwolił mi na szybki rozwój zawodowy, założenie własnej pracowni i nawiązanie wielu kontaktów, które owocują do dzisiaj. Kolejny – to własne mieszkanie. Zawsze najtrudniej projektuje się dla siebie. Ostatnia z takich realizacji to projekt minimalistycznego apartamentu, inspirowany moją podróżą za koło podbiegunowe. Powstał rok temu, pod wrażeniem silnych doznań, które towarzyszyły mi na Svalbardzie. Był to projekt, który pokazał mi, że można projektować wrażeniowo, emocjonalnie. Że ten bagaż doświadczeń barw, zapachów, przestrzeni, który przywiozłem z końca świata zmienił mnie w jakiś sposób i mogę z tego korzystać także zawodowo.

 •  Jakie zasady towarzyszą Panu na co dzień w pracy?

Warto mówić co się myśli, warto mówić prawdę. Konformizm nie pomaga ani w pracy, ani w życiu. Mam przekonanie, że projektując, służę innym ludziom i muszę trzymać moje ego na wodzy, aby nie zdominować projektu sobą. Przede wszystkim ważne są potrzeby użytkowników projektu. Najlepsze projekty powstają, kiedy uda się wypracować wspólną płaszczyznę dialogu. Dialog jest konieczny w mojej pracy.

 •  Najważniejsze cele i plany na przyszłość?

Rozwijać się. Nie stać w miejscu. Widzieć, czuć, doświadczać. Bez tego paliwa szybko popadnę w nijakość. Jeśli nie mogę jechać na biegun, jadę nad Bug. Tam też umiem się inspirować, cieszyć się przestrzenią.

 •  Architektura postpandemiczna. Co się zmieni, a co pozostanie niezmienne? Jak koronawirus wpłynie na projektowanie?

Nie wiem, czy możemy mówić o architekturze postpandemicznej, czy raczej o pandemicznej. To jest teraz nasza rzeczywistość, która zmienia nas trwale. Eksperci mówią, że takie pandemie będą się powtarzać. Skupiamy się na życiu i pracy w naszych mieszkaniach, szukamy takich miejsc, w których możemy doświadczać kontaktu z przyrodą, nie opuszczając domu. Coraz większa dostępność nowoczesnych technologii pozwala na podnoszenie standardu miejsc, w których stale przebywamy. Wszelkie rozwiązania domu inteligentnego nie dziwią już chyba nikogo.

W pracy skupiam się dużo na wnętrzach przyczep, camperów. To jest nowy trend, który pozwala nam spędzać czas w terenie, pozostawiając jednocześnie pewną barierę od reszty świata. Ten kierunek turystyki i idące z nim w parze rozwiązania projektowe z pewnością będzie się dynamicznie rozwijał w najbliższych latach.

Zobacz zdjęcia realizacji arch. Jacka Tryca

Pracownia: Jackek Tryc, tryc.pl

Cykl powstaje we współpracy z OKK! PR

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!