Wortal dla architektów wnętrz i miłośników designu

Celowa bezcelowość - Kuba Jagiełło - Lampy aleatoryczne

6 lutego - 9 marca 2014
Muzeum Techniki i Sztuki Japońskiej Manggha
ul. M. Konopnickiej 26, 30-302 Kraków

Przypadek jest nieodłącznym elementem naszego życia. Ale paradoksalnie, im bardziej jesteśmy świadomi przypadkowości wszechświata, tym bardziej chcemy go oswoić i zaprojektować. W wielu dziedzinach przypadek jest doceniany zarówno jako przedmiot badań, ale także jako metoda. Fascynujący zakres teorii i praktyk związanych z przypadkiem można prześledzić, zarówno w nauce, jak i sztuce. Przypadkowość, dowolność, niedookreślenie stały się trzonem aleatoryzmu. Dzieło o strukturze aleatorycznej jest wieloznaczne i niedookreślone i z założenia może być przekształcone przez wykonawcę lub odbiorcę. Główny przedstawiciel tego nurtu, John Cage, zapytany o funkcję pisania muzyki, odpowiedział, że jest to celowa bezcelowość.

Design, w przeciwieństwie do filozofii, nauki i sztuki, niezbyt wystarczająco rozpatrywał ideę przypadku w swojej własnej praktyce. Dominujące teorie i praktyki designu rzadko realizowały, przynajmniej otwarcie, myśl, że przypadek może być pozytywnym czynnikiem na różnych etapach, od koncepcji do realizacji i użytkowania.
Kuba Jagiełło wprowadza pojęcie designu aleatorycznego. Świadomie zderza celową bezcelowość z designem. Z designem, który za wszelką cenę stara się zbudować porządek w ramach chaotycznych i nieprzewidywalnych aspektów otoczenia. Projektanci próbują przewidzieć i oswoić przypadek, ujarzmić jego nieprzewidywalność, kontrolować środowisko w sposób dość nadmierny. Zaprojektowane przedmioty tłumią przypadek jako przyczynę ich celu i starają się być zorganizowanymi, stałymi i trwałymi. Ale przedmioty są w ciągłej interakcji z czasem i kontekstem, tworząc złożone środowisko przypadku. Design wykracza poza rzecz jako obiekt, obejmuje matrycę dialogów jakie tworzy z miejscami, ludźmi, historią. Bez przypadku i okoliczności, przedmioty były bez życia. Stworzone wyłącznie ze stałości i przyczynowości, mogą zostać odłączone od czasu, trudne do zrozumienia, nie mówiąc już o radości z  użytkowania.

Design aleatoryczny konfrontuje niedookreślenie, doceniając i czasami celowo umożliwiając działanie przypadku, zamiast próbować go za wszelką cenę wykluczyć. Design aleatoryczny to design chwili, wrażliwy na zmienność, efemeryczność i otwartość; zyskuje na niepowodzeniach i niedoskonałości, i akceptuje przypadek jako niezbędny element egzystencji.

Na wystawie zaprezentowane są lampy aleatoryczne. Lampy, które otwierają się na użytkownika, zachęcają do interakcji, wybijają z rutyny życia codziennego. Nie pozwalają na obojętność, automatyzację. Wymagają zaangażowania, empatii, zrozumienia. Lampy aleatoryczne posiadają swoją wrażliwość i potrzebują jej również od użytkownika. Design aleatoryczny służy afirmacji życia, osiągania różnych stanów, doświadczanie piękna poprzez zabawę, przyjemność, impuls, zetknięcie z prawdziwym i niedoskonałym, ale także poprzez wyciszenie i kontemplację. Design aleatoryczny stwarza użytkownikom nowe możliwości, wzbogacając ich codzienne doświadczenia. Ukazuje złożoną poetykę otaczającego nas prawdziwego życia. Design aleatoryczny to celowa bezcelowość.

Więcej: manggha.pl

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!