Szklane JAJO, umieszczone w sieni wybudowanego w 1737 roku łącznika pomiędzy budynkiem Uniwersytetu Wrocławskiego a Kościołem Uniwersyteckim, stanowi autorskie rozwiązanie trudnego projektowego problemu - konieczności wprowadzenia w barokową sień nowej funkcji – portierni. Z języka portugalskiego barroco znaczy „perła o nieregularnym kształcie”, z włoskiego - dziwność, nietypowość. JAJO, wpisując się w ten charakter i niosąc bogatą pozytywną symbolikę, stanowić ma nowoczesny i kontrastujący wizualnie architektoniczny komponent, dzieło jednoczące w sobie cechy indywidualne i artystyczne, wprowadzające w sień świecącą nowoczesną bryłę.
Koncepcja JAJA stworzona przez arch. Tomasza Urbanowicza, powstała jako odpowiedź na prośbę ze strony arch. Andrzeja Kamińskiego w kwestii zaproponowania kształtu zewnętrznego projektowanej portierni. Spotkała się ona wówczas z aprobatą Miejskiej Konserwator Zabytków, Pełnomocnika Rektora ds. Konserwacji Zabytków oraz Kanclerza. Decyzją Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego koncepcja została zatwierdzona do realizacji. Kompozycja o wysokości około 5,5 metra wykonana jest ze szkła artystycznego, odlewanego w temperaturze 850°C w autorskiej pracowni ARCHIGLASS nad Odrą we Wrocławiu.
Koncepcja JAJA: arch. Tomasz Urbanowicz;
Projekt JAJA: arch. Tomasz Urbanowicz, arch. Konrad Urbanowicz;
Projekt przebudowy wejścia do Gmachu Głównego Uniwersytetu Wrocławskiego oraz projekt portierni wewnątrz JAJA: PKZ A-R-S sp. z o.o. arch. Andrzej Kamiński, arch. Tomasz Biegun;
Realizacja: Konsorcjum firm: ARCHIGLASS, BGS System, ELEKTROWOLF;
Projekt i realizacja szkła artystycznego: arch. Tomasz Urbanowicz, arch. Konrad Urbanowicz, ARCHIGLASS;
Projekt konstrukcji JAJA: arch. Konrad Urbanowicz, konsultacja merytoryczna: mgr inż. Zbigniew Donocik;koncepcja wysuwanych drzwi: prof. Krzysztof Wołowski, ASP Wrocław;
Wykonanie konstrukcji JAJA: HOSTAL K. Hostyński i S-ka;
Projekt oświetlenia JAJA: arch. Ewa Reszka, FAGERHULT Sp. z o.o.
Chcesz być na bieżąco?
Zapisz się do newslettera sztuka-wnętrza.pl!