Wortal dla architektów wnętrz i miłośników designu

Wabi-sabi wywodzi się z estetyki japońskiej. Opiera się na idei akceptowania tymczasowości oraz niedoskonałości wszystkiego, co nas otacza. Za piękne uznaje się to, co wiekowe, asymetryczne oraz surowe.

Korzenie wabi-sabi sięgają buddyjskiej nauki sanboin, która mówi o trzech wyznacznikach życia: samotności, surowości i przemijalności. Nic zatem dziwnego, że początkowo samo określenie miało mniej pozytywny wydźwięk. Zaczęło się to zmieniać około XIV wieku naszej ery. Dzisiaj słowo wabi oznacza rustykalną prostotę oraz świeżość, z kolei sabi – piękno starego przedmiotu.

W wabi-sabi najważniejsze jest dostrzeżenie piękna w starych, nieco zniszczonych rzeczach. Szafa po babci ? Nie wyrzucaj jej! Wszystkie rysy w drewnie opowiadają historię, o której warto pamiętać. Podobnie jest z nadtłuczonym półmiskiem po cioci lub starymfotelu znalezionym na pchlim targu.Nie naprawiaj ich – to właśnie oznaki ich używania sprawiają, że są piękne.

Jeśli nie chcemy wypełnić domu używanymi przedmiotami, postawmy na takie meble, które ładnie się starzeją. Po kilku latach na obiciu skórzanego fotela pojawią sięcharakterystyczne przetarcia, ale wciąż będzie wyglądało szlachetnie. W sklepach z pewnością znajdziemy również drewniane produkty stylizowane na stare. 

Wnętrza urządzone w stylu wabi-sabi powinny być minimalistyczne. Trend wabi-sabi dotarł z Japonii, czyli kraju, w którym wartościami są skromność i prostota. 

W mieszkaniu urządzonym w stylu wabi-sabi powinna dominować neutralna kolorystyka, która występuje w przyrodzie. Meble w brązowym, beżowym i szarym kolorze tworzą przytulną, domową atmosferę. Jeśli chcemy jednak trochę ożywić pokój, wybierzmy kilka ciemnozielonych lub błękitnych dodatków. Z kolei białe ściany odświeżą pomieszczenie.

We wnętrzach urządzonych w stylu wabi-sabi znajdują się wyłącznie naturalne materiały. Drewno, skóra, len, bawełna – to z nich powinno być stworzone wyposażenie mieszkania. Nie zapominajmy o dodatkach, które nadają charakter wnętrzu, np. ręcznie wykonanej i nierównomiernie pomalowanej ceramice, drewnianych meblach oprawionych naturalnymi materiałami, np. sznurkiem, świeczkach w kamieniu.

Źródło: materiały prasowee dekoria.pl

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!