Wortal dla architektów wnętrz i miłośników designu

Bogata historia Wrocławia sięga wielu wieków wstecz. Obfituje ona w okresy wojny i pokoju, rozkwitu miasta, zmiany władzy, powstawanie nowych budynków i całych dzielnic, narodziny i śmierć wielu słynnych osobistości, a także inne ważne wydarzenia, które należy ocalić przed zapomnieniem. Biuro projektowe A + V miało zatem nie lada orzech do zgryzienia projektując nową scenografię oraz nowoczesne instalacje audiowizualne do Muzeum Miejskiego Wrocławia.

W 2009 roku w Muzeum Miejskim Wrocławia powstała wystawa: 1000 lat Wrocławia, ciesząca się niesłabnącym zainteresowaniem zarówno wśród mieszkańców miasta, jak i turystów ze wszystkich zakątków świata. W związku z tym, że zwiedzający oczekiwali jednak coraz to nowych, niedostępnych w czasie powstawania wystawy, technik przekazu informacji, muzeum zdecydowało się przeprowadzić jej modernizację. Przed projektantami postawiono zadanie stworzenia aranżacji, która pozwoliłaby zwiedzającym przenieść się w czasie choć na chwilę i przeżyć fascynujące wydarzenia, które rozegrały się we Wrocławiu na przestrzeni minionego tysiąclecia.

Głównym wyzwaniem, przed którym stanął zespół A + V projektując systemy audiowizualne była integracja z istniejącą ekspozycją – wkomponowanie urządzeń w aranżację pomieszczeń oraz dostosowanie istniejącej infrastruktury elektrycznej i teletechnicznej do wymagań nowej ekspozycji. Dzięki tym zmianom udało się stworzyć nowoczesne instalacje, zachowując jednocześnie pierwotny wystrój sal.

Na początku trasy zwiedzania gości muzeum wita znajdujący się na portierni wielkoformatowy monitor Digital Signage. Pełni on funkcję multimedialnej tablicy ogłoszeń, wyświetlając informacje dotyczące wystaw czasowych, wydarzeń mających miejsce w muzeum czy cen biletów.
W pierwszej sali wystawy przedstawiającą Wrocław, grafikę zastąpiono projekcją. Krótki film mówiący o kamieniach milowych w historii miasta wyświetlany przez dwa projektory z funkcją edge blendingu uzupełnił istniejącą wcześniej scenografię – skały z płynącą po nich wodą.
Kolejna sala została wyposażona w kolumnadę. Przestrzenie pomiędzy kolumnami wypełniono obrazem przedstawiającym sceny bitwy pod Legnicą. Dzięki tylnemu podświetleniu grafiki, przyciąga ona wzrok zaraz po wejściu do pomieszczenia.
W następnej sali statyczna makieta miasta z czasów panowania Korony Czeskiej wyposażona została w system wideomappingu. Trójwymiarowa prezentacja w ciekawy sposób przedstawia ten okres z dziejów Wrocławia przekazując zwiedzającym wiedzę.
Główną atrakcję kolejnej sali, mówiącej o wydarzeniach z okresu reformacji, stanowi projekcja w ozdobnej, stylizowanej ramie obrazu. Przedstawia ona historię bazyliki pw. św. Elżbiety Węgierskiej we Wrocławiu, jednego z najstarszych kościołów w mieście. Krótka animacja z powodzeniem zastępuje statyczny obraz, opowiadając legendę o nawałnicy, która zniszczyła wieżę Kościoła i o opiece aniołów, dzięki której żaden człowiek nie został zraniony przez spadający z tej wieży hełm.
Ściana następnej sali stanowi ekran wielkoformatowej projekcji – spaceru po nieistniejących już, słynnych w całej Europie ogrodach dr Laurentiusa Scholz von Rosenau. Różnorodność roślin oraz bogactwo tych XVI-wiecznych ogrodów do dziś budzą ogromny podziw.
W sali poświęconej historii Uniwersytetu Wrocławskiego stworzyono sufit mający imitować fresk ze sklepienia Oratorium Marianum. Elastyczna tkanina z nadrukowaną grafiką, dzięki odpowiedniemu podświetleniu zachęca odwiedzających do spojrzenia w górę i podziwiania odwzorowanego dzieła sztuki.
Kolejne pomieszczenie stanowi naturalnych rozmiarów makietę sali jadalnej z czasów panowania dynastii Hohenzollernów. Manekiny w strojach z epoki oraz repliki krzeseł pozwoliły na pokazanie realistycznej sceny posiłku rodziny szlacheckiej.

W pokoju muzycznym Karla Eduarda von Holtei’a wykonano system projekcji, dla którego ekranem stała się istniejąca tapeta. Animacja przedstawiająca tańczących ludzi wraz z towarzyszącym jej nagłośnieniem pozwala wyobrazić sobie  XVIII-wieczny bal. Projektor ukryty został w stylizowanej skrzyni pod fortepianem.
Następna sala, atelier fotograficzne, wyposażona została w dwa fotoplastykony – dawny sposób wyświetlania zdjęć zastąpiono jednak monitorem LCD w zabudowie o odpowiednim kształcie, uzyskując dzięki temu wyższą jakość obrazu i co ważniejsze, większą łatwość obsługi niż w oryginalnym urządzeniu.
W kolejnej sali znajduje się jedna z bardziej charakterystycznych atrakcji muzeum, makieta XIX-wiecznego tramwaju. Kiedyś statyczna, dzięki tylnej projekcji w oknach tramwaju, makieta stała się ruchomą sceną przedstawiającą codzienne życie mieszkańców Wrocławia z tamtych czasów. Animacji towarzyszy dźwięk z ukrytych w dolnej części makiety dwóch głośników szerokopasmowych – gwar rozmów pasażerów tramwaju.

Kolejną salę wyposażono w system projekcji na ekranie z płyty MDF. Wyświetlany obraz prezentuje dzieje Wrocławia za czasów Republiki Weimarskiej – krótkiego, lecz obfitującego w ważne wydarzenia okresu.
Po przejściu do następnej sali zwiedzający trafia na wrocławską ulicę z czasów II wojny światowej. Znajdującą się w niej scenę – zniszczony fragment bruku oraz zdalnie sterowany, niewielkich rozmiarów czołg służący do przenoszenia ładunków wybuchowych typu Goliat rozbudowano o banner z tematycznym nadrukiem oraz ekranem projekcyjnym, na którym prezentowany jest film o najważniejszych wydarzeniach z czasów wojny.
W sali, która opowiada o losach Wrocławia w czasach stalinizmu, zainstalowano system projekcji na banerze. Grafika uzupełniona krótkim filmem wyczerpująco opisuje losy Wrocławia po 1945 roku.
Jedną z bardziej zapadających w pamięć sal muzeum jest ta dotycząca wydarzeń z czasów PRL-u. Jej część stanowi pokój przesłuchań, gdzie figury milicjantów budzą przestrach, a stając w wyznaczonym miejscu zwiedzający na chwilę staje się bohaterem przesłuchania. Dzięki zastosowaniu głośnika kierunkowego, pytania zdają się być skierowane bezpośrednio do przesłuchiwanego, nie słyszą ich stojący dalej turyści. W drugiej części sali stary odbiornik telewizyjny transmituje przemówienie Wojciecha Jaruzelskiego, w którym ogłosił on wprowadzenie stanu wojennego.

W ostatniej na trasie zwiedzania sali stworzono system projekcji składający się z trzech projektorów, na przemian prezentujących wypowiedzi sławnych wrocławian, m.in. profesora Jana Miodka czy autora kryminałów Marka Krajewskiego. System uzupełniono szerokopasmowymi głośnikami. Pochlebne słowa znanych osobistości na temat miasta stanowią doskonałe podsumowanie wystawy.

Do części sal dostarczono także uzupełniające wystawę rekwizyty stanowiące część scenografii wystawy. Między innymi przygotowano wydruki UV na sklejce, przedstawiające członków rodziny Edyty Stein oraz dwóch dziewczynek symbolizujących przesiedlone do Wrocławia rodziny. Wiele przestrzeni muzealnych wyposażono w rolety z nadrukowanymi grafikami korespondującymi z tematyką pomieszczenia. Ponadto dla każdej z sal stworzono nowe opisy gablot oraz tablice informacyjne zawierające podstawowe informacje o okresie w niej przedstawionym.
Ostatnim etapem modernizacji wystawy było stworzenie centralnego systemu zarządzania wystawą. System ten, niezbędny w każdym muzeum, w którym zastosowane zostały nowoczesne technologie, pozwala na zdalną obsługę urządzeń (w tym także harmonogramowanie zadań), monitorowanie ich stanu, czy zmianę wyświetlanych multimediów z poziomu komputera administratora. System ten znacząco ułatwił sterowanie ekspozycją.

Projekt i realizacja: A + V

Realizacja: 2016

Lokalizacja: Wrocław

źródło: materiały A + V

Sprawdź również: Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!